Głównymi metodami, które wykorzystujemy w naszej pracy w Świetlicy Rewalidacyjno – Rehabilitacyjnej są:
TERAPIA MUZYCZNA
Muzyka uwrażliwia odbiór bodźców z otoczenia, wpływa na rozwój świadomości własnego ciała, koncentrację uwagi, pamięć, wyobraźnię. Pobudza ciało w zakresie ruchów dowolnych, kształtuje umiejętności współdziałania w grupie. Muzyka daje możliwość odbioru przyjemnych doznań, może być źródłem odprężenia, pomaga nawiązać kontakt z drugim człowiekiem. Muzykoterapia ułatwia nawiązywanie relacji i pomaga rozwiązywać problemy emocjonalne takie jak wybuchy złości, zmiana nieprawidłowych zachowań, ujawnienie i nazywanie emocji.
METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Jest to system ćwiczeń ruchowych prowadzący do poznania własnego ciała, do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem, do współdziałania w grupie oraz dzięki spontanicznemu kreatywnemu ruchowi dający możliwość swobodnej ekspresji osobowości. Poszczególne ćwiczenia dają poczucie bezpieczeństwa oraz zaufania do siebie i do innych. Wykonywane w grupie, budują więzi interpersonalne. Zajęcia metodą W. Sherborne stanowią element doskonałej zabawy, dając chwile odprężenia, są czynnikiem w rozładowaniu napięć i tym samym obniżają spastyczność.
INDYWIDUALNA TERAPIA RUCHOWA ( KINEZYTERAPIA)
Jest to całokształt działań fizjoterapeutycznych podejmowanych z wykorzystaniem metod usprawniania ruchowego, stosowanych w dysfunkcjach i schorzeniach w obrębie narządu ruchu.
Na zajęciach wykonywane są ćwiczenia z zastosowaniem różnych technik oraz sprzętów pomocniczych.
ELEMENTY TERAPII RĘKI
Terapia ręki to metoda oddziaływania terapeutycznego, mająca na celu usprawnienie tzw. motoryki małej, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, a także dostarczanie bodźców dotykowych poprzez poznawanie różnych struktur i faktur. W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych, stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego, doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz.
STYMULACJA POLISENSORYCZNA
Stymulacja polisensoryczna to poznawanie świata wszystkimi zmysłami – wzrokiem, słuchem, smakiem, węchem, dotykiem. Dostarczanie różnego rodzaju bodźców pozwala na prawidłowy odbiór wrażeń sensorycznych z otaczającego świata oraz własnego ciała. Badając otoczenie za pośrednictwem zmysłów, pobudzamy naszą ciekawość i kształtujemy wyobrażenie o najbliższym otoczeniu.
ELEMENTY TRENINGU UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
TUS to jedna z metod leczenia wykorzystywana przy problemach związanych z funkcjonowaniem społeczno – emocjonalnym. Trening umiejętności społecznych ma na celu nauczyć jego uczestników prawidłowego rozpoznawania i nazywania treści przeżywanych emocji, akceptowalnych społecznie sposobów odreagowania napięcia emocjonalnego i fizycznego, hamowania niewłaściwych i spontanicznych reakcji, jak kształtować samoocenę oraz jak poprawić swoją koncentrację, ponadto objaśnia jak reagować na swoje emocje, jak komunikować się z innymi ludźmi czy jak współpracować w grupie.
ELEMENTY TERAPII BEHAWIORALNEJ I METODY WZMOCNIEŃ POZYTYWNYCH
Terapia behawioralna bazuje na zmniejszaniu niepożądanych zachowań, rozwijaniu umiejętności deficytowych oraz generalizacji i utrzymaniu wytworzonych zmian. Techniki stosowane w tym podejściu to systematyczna desensytyzacja, czyli odwrażliwianie na niektóre bodźce powodujące lęk; relaksacja (rozluźnianie grup mięśni, spowolnienie oddechu); technika awersyjna, która ma na celu wyeliminowanie zachowań niepożądanych poprzez skojarzenie ich z czymś nieprzyjemnym, system wzmocnień pozytywnych, czyli nagradzanie właściwych zachowań oraz modelowanie uczestniczące oparte na uczeniu się przez obserwację i naśladowanie. Technika społecznego uczenia się polega na tym, że terapeuta demonstruje pożądane zachowania i zachęca do naśladowania.
ELEMENTY KOMUNIKACJI ALTERNATYWNEJ I WSPOMAGAJĄCEJ
Metody te umożliwiają osobom mającym trudności w werbalnym porozumiewaniu się wyrażania swoich potrzeb, preferencji, myśli, opinii, a w konsekwencji pomagają w nawiązywaniu relacji z innymi osobami. AAC wspiera budowanie tożsamości osoby niemówiącej, pozwala jej stać się autonomiczną jednostką, a tym samym daje niezależność i poczucie wpływu na swoje życie.
Nauka porozumiewania się jest najistotniejszym ze wszystkich oddziaływań terapeutycznych podejmowanych wobec osób niemówiących. Terapia obejmuje wszelkie metody komunikowania się, w których wykorzystywane są znaki niewerbalne: gesty (np. język migowy), znaki graficzne (obrazki, piktogramy, symbole), przedmioty (np. klocki słowne)
TRENING SAMOOBSŁUGI I TRENING HIGIENICZNY – trening obejmujący naukę samodzielności w codziennych czynnościach dnia codziennego w tym: zgłaszanie potrzeb fizjologicznych, w jak największym stopniu samodzielne korzystanie z toalety, samodzielne mycie , samodzielna zmiana pozycji, samodzielne i estetyczne spożywanie posiłku, porządkowanie miejsca pracy, przemieszczanie się, ubieranie się.
METODA ZABAWOWA
Polega na ćwiczeniach ruchowych, tańcach przy muzyce oraz zabawach dydaktycznych. Dzięki tej terapii mamy możliwość odreagowania napięcia emocjonalne, przeżywania sukcesów, a tym samym wzmacniania poczucia własnej wartości, uczy nawiązywać kontakty i współdziałać z innymi uczestnikami zabawy. Głównymi celami są: usprawnianie funkcji psychomotorycznych aktywizowanie całego organizmu poprzez angażowanie poszczególnych analizatorów oraz uspołecznianie.
BIBLIOTERAPIA
To zamierzone oddziaływanie na osobę lub grupę poprzez czytanie, słuchanie lub oglądanie odpowiednio dobranych książek, fragmentów utworów, oglądanie i słuchanie adaptacji utworów literackich. Terapia poprzez książkę i odpowiednio dobrane teksty ma na celu kształtowanie właściwych postaw, przyczynia się do uświadomienia trudnych sytuacji i uczy reakcji na nie, daje szansę zaistnienia w grupie i nabrania wiary w siebie, wpływa pozytywnie na emocjonalne stany uczestników. Ponadto biblioterapia wzbogaca wiedzę, język i wyobraźnię.
Poszczególne zajęcia przeprowadzane są w formie indywidualnej, zespołowej i grupowej.
